Cinslerin tipik örneği başı ve boynu çıplak olan tanıdık evcil Beç Tavuğudur.Kuşun biçimli, kavisli vucudu beyaz benekli düzgün siyah tüylerle kaplıdır.Kuyruğu kısadır.Kuyruk tüy örtüleri bunu hemen hemen tamamiyle gizler.
Familyanın en iri ve ilginç üyesi Akbaba beçidir.Kuşa bu adın verilmesinin nedeni başının Eski Dünya akbabasının kafasına benzemesidir.Akbaba beçi Doğu Afrika'nın çalılarla kaplı ovalarında yaşar.Kuyruk teleklerinin tüy örtüsünden daha ileri uzandığı tek cins de budur.Güney Afrika'nın fundalık kesimindeki ağaçlıklı vadilerde üç cins tepeli beç tavuğu bulunur.Bu kuşların çıplak başlarında kıla benzeyen tüylerden oluşmuş tutamlar vardır.Batı Afrika çayırlıklarında ve seyrek ağaçlı koruluklarında yaşayan kemik-tepeli beç tavukları biraz farklıdır.Bunlardan biri olan Miğferli beç tavuğu evcil cinsin atasıdır.Diğer ikisi ender bulunan ve pek de tanınmayan Kara beç tavuğu ve Hindi beçi ya da Beyaz göğüslüdür.Bu iki cinsin bileklerinde güdük mahmuzlar vardır.Bu da ailenin sülünlerle uzaktan akraba olduğunu kanıtlar.
Beç tavuklarının eski Yunanlılar ve Romalılar tarafından evcilleştirildiği anlaşılmaktadır.Onlar bu kuşları Afrika'dan getirmişlerdi.Ve bu cinsleri Numidya kuşları diye tanımlıyorlardı.Familyaya verilen bilimsel ad da bundan gelmedir.Bu evcil çeşit Hristiyanlığın başlarında ortadan kaybolmuştur.Ortaçağ'da Avrupalılar bu kuşu tanımıyorlardı.Ama XV.inci yüzyılda Portekizli cesur denizciler Afrika'nın batı kıyısından aşağıya inmek cesaretini göstermişler ve Gine kıyısından Zırhlı beçler getirmişlerdir.
İnsanlar tarafından bakılan evcil cinslerde kemiksi miğfer irileşir.Ama
bunun dışında evcilleşme Miğferli beçi fazla değiştirmemiştir.Bembeyaz çeşitler ve diğer renkli neviler üretilmiştir.Ama kuşun temel yapısı ve yaşam yöntemi aynı kalmıştır.Bu cinslerin yaratılış bakımından esnek olmadıklarını, güçlü bir katılıkları bulunduğunu gösteriyor olabilir.Ama bunun nedeninin bu kuşların evcil tavuğa gösterilen ilgiyle hiçbir zaman karşılaşmamaları olması ihtimali daha kuvvetlidir.
Tavukçular açısından Beç ne üretkendir, ne de kazanç sağlar.Kuşun yumurta üretme oranı düşüktür.Beçi yetiştirmek de biraz zordur.Ama Beçin eti son derecede lezzetlidir.Doğal çevrelerinde bütün Beç tavukları toplumcudur.Sürüler halinde dolaşırlar.Bu sürüler on ikiden birkaç yüze kadar değişen bireylerden oluşur.Sürüler sadece üreme mevsiminde kuşlar çift çift ayrıldıkları zaman dağılır.Yavrular başlarının çaresine bakacak duruma gelir gelmez sürüler de tekrar toplanır.Beç tavuğu üstün bir koşucudur.Düşmanından genellikle uçarak değil, koşarak kaçar.Sürülerin bir günde tamamiyle yürüyerek 30 kilometreye kadar uzaklıkları aştığı bilinmektedir.
Beç aslında bir yer kuşudur ama gerektiği zaman güçlü bir şekilde de uçabilir.Geceleri tünemek için daima ağaçlara uçar.Evcilleşmiş kuşlar da bu yöntemi sürdürürler.Evcilleşmiş Beç Tavukları Küba'da ve Antil adalarından Hispanola'da yabanıllaşmıştır.Beçi bir av kuşu olarak Yeni Dünya'nın çayırlarına ve çalılık kesimlerine yerleştirmek için birçok girişimlerde bulunulmuştur.Ama kuşun tehlikeden uçarak değil koşarak kaçması onun iyi bir av hayvanı sayılmasını engellemekte ve bu girişimlerde bulunanların cesaretini de kırmaktadır.
Kaynak:http://discoveranimal.com/kuslar/417-kuslar/ucucu-kuslar/tavuksular/bec-tavuklari.html
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Lütfen Yorumlarınızı Yazınız...
Admin