ANTRAKS (DALAK-ŞARBON) NEDİR

Zoonoz (hayvandan insana geçen) nitelikli ve ihbarı mecburi bir hastalıktır. Bulasma yolları; Hastalığa yakalanan hayvanlar ölümden bir-iki gün önce, süt, dıskı ve idrarlarıyla etkeni çıkarırlar. İyilesen hayvanlar ise, bir süre daha süt ve idrarlarıyla etkeni etrafa saçarlar. Antrakstan ölmüs hayvana kesinlikle otopsi yapılmamalıdır.

Brahman Sığırı

Hindistan kökenli olan Brahman sığırı "Bos indicus" türünden gelmiştir. Olağan üstü yaşam kabiliyetine sahiptir.

Az beslenmede, hastalıkta, zor hava şartlarında ve bakımsızlığa çok dayanıklıdır. Bu özelliklerinden dolayı yerli halk bu sığır ırkına " Hindistan'ın kutsal ineği " derler. En belirgin özelliği boyun'un üzerindeki hörgücüdür.

 

Gri, kırmızı ve siyah'a yakında renklerde olurlar. Çoğunluk gri'dir. Erkekler 1-2 ton daha koyu renktedirler. Köklü ve gelişmiş boynuzlara sahiptir.

BUZAĞILARIN BAKIM VE BESLENMESİ

Buzağıların bakım ve beslenmesi öncelikle gebe ineklerin bakım ve beslenmesi ile başlar. Buzağı ana karnındaki gelişiminin üçte ikisini gebeliğin son iki ayında tamamlar. Bu nedenle gebe ineklerin bu dönemdeki bakım ve beslenmeleri çok önemlidir. Doğuma 2 ay kala, süt veren inekler kuruya çıkarılmalıdır. Çünkü bu dönemde inek fötüsün (ana karnındaki yavru) gelişimi ile doğum sonrası laktasyon dönemi için gerekli enerji, kalsiyum ve fosforu depolar. Gebe hayvanların beslenmesinde kalsiyum, fosfor ve diğer mineral madde ihtiyaçları yanında vitamin A ve D ihtiyacı da eksiksiz karşılanmalıdır. Ancak çok yakın gebe ineklere tuz ve sodyum verilmesinin meme ödemlerini artırdığı bildirilmektedir. Gebe ve kurudaki ineklerin rasyonlarında enerji, protein, mineral madde

Güney Anadolu Kırmızısı (Kilis)

Yayılma Alanı :

Kilis merkez olmak üzere,

İçel’den Şanlıurfa’ya kadar olan Güney Anadolu Bölgesi

Verim Yönü :

Kombine, süt ve et

Hindi Yetiştiriciliği Hindi Irkları Ve Beslenmeleri

Hindi Yetiştiriciliği Hindi Irkları Ve Beslenmeleri

Dünya nüfusundaki hızlı artış, beslenme sorununun önemini ortaya koymaktadır. Bu durum yeni kaynaklar aramaya ve alternatif besin maddelerine yönelik araştırma yapmaya ihtiyaç duyulur hale getirmektedir. Ülkemizde hayvansal protein kaynaklarımıza alternatif olabilecek ve endüstri haline gelmiş olan kanatlı yetiştiriciliği içinde tavuk ve özellikle hindi yetiştiriciliği protein açığımızın kapatılmasında önem kazanmıştır. Günümüzde insanların hayvansal kaynaklı gıdalarla beslenmesinde, kolesterolün damar tıkanıklıklarına ve çeşitli dolaşım bozukluklarına neden olması bakımından kırmızı et yerine beyaz et tercih edilir duruma gelmiştir. Hindilerin tavuklara göre daha dayanıklı, uzun ömürlü, karkas randımanı ve beslenme değerlerinin yüksek olması, yılbaşı tüketimi, etinin sucuk ve salam gibi ürünlerde dana etine karıştırılarak kullanımı hindi yetiştiriciliğini daha cazip hale getirmektedir.

Ülkemizde son yıllarda, mer’a yönlü gezginci ırk olan Bronz veya siyah hindi üretiminden, broiler tipi kapalı alanda büyütülen, beyaz Kaliforniya ırkı hindi eti üretimine geçiş başlamıştır. Hindi yetiştiriciliği özel sektörün ilgisini çekmiş ve entansif şartlarda üretimler sürdürülmektedir.

Ülkemizde 2006 yılı itibarıyla, 950 bin tona ulaşan tavuk eti üretimimize karşılık hindi eti üretimimiz ancak 46 bin ton civarındadır. 2007 yılında üretim miktarı 33 bin tona düşmüştür.

Gelişmiş ülkelerde kişi başına hindi eti tüketimi 8-10 kg larda seyrederken, ülkemizde ancak 0,5-0,6 kg seviyesindedir. Değerli bir besin kaynağı olan hindi eti üretiminin, dolayısı ile tüketiminin arttırılması Bakanlığımızın hedefleri arasındadır.

Ülkemizde kişi başına tüketilen hindi eti miktarları yıllara göre aşağıda verilmiştir. (Tablo 1).